Dedebaba

 Abdâl Mûsâ Sultân hazretleri, meşhûr Nasîhatnâme’sinde şöyle buyurmaktadır: “Evvel sırrını kâvî sakla, çok söyleme. Mu’în ol, gavgalu yerden kaç. Bilmedigün kişiye mukarin olma, düşmanlığı sâbit olan kişi ile dost olma. Bir kimesnenün başuna gelen musîbetine gülme. Senden ulu kimesne ile mücâdele itme. Müstakîm ol, musîbete sabr eyle. Evvel fîkr idüb ba’dehu söyle. Her gılmâna ve avretlere sırr ve söz söyleme. İbâdete ve mâla güvenme. Halîm ve selîm ol. Münkîre gönül virme, evliyâu’llâhın kelâmın münkîre söyleme. Dünyâya meyl virme, bir menfeât uğruna başkasına dervişlik satma. Zâhir pâdişâhına karîb olma, bî-maslahat verir û ricâl katına varma. Bana eyü desinler diyü sûfîlik satma. Düşmânına yüz virme, her buldığına şûkr it. Cimâa zinhâr heves itme belki kırk günde bir yakın ol. Elden gelir ise yalınuz yemek yeme. Pîrdâşı, hak karındâşun bilegör; Evliyâu’llâhdan ve mürşidden ayrılma, Hakk dîvânundan ayrılma. Ahde vefâ it, vakti zâyi’ itme. Rasûlu’llâh ve ‘Alî evlâdına cân ü dilde...

 _____ BÖRKLÜCE_MUSTAFA  ŞEYH_BEDREDDİN müritlerinden Börklüce Mustafa 1412-1416 yılları arasında İzmir- Karaburun’da Türk, Rum, Ermeni ve Yahudîlerin katıldığı bir düzen kurmuştur… Kardeşler Sofrası dedikleri bu yerde hep birlikte ekip biçerek, ürettiklerini paylaşarak herkesin doyduğu; varsılı, yoksulu olmayan bir topluluk oluşturmuşlardır.  Her dinden, her ırktan on bin insan bir arada kavgasız, gürültüsüz yaşamayı ögrenmişler. Yarin yanağından gayri her şeyi ortak  kullanmayı başarmışlardır.  Amaç, sınıfsız, ayrımsız, herkesin doyduğu bir dünya kurmaktı. Ne para ne vergi ödüyorlardı. Gerekli olan her şeyi üretiyorlar, paylaşıyorlardı. Aydın Valisi Süleyman Bey daha çok vergi peşindeydi. Onun için halkın mutlu olması doyması önemli değildi…  Börklüce’nin Kardeşler Sofrası vergi ödemiyordu. Haketmeyen kimseye hiç bir şey vermiyorlardı. Üstelik valiye vergisini ödeyemeyen halk akın akın Karaburun’a geliyordu. Vali vergileri köyünden ayrılmayanlardan iki üç...